راه های درمان زخم پای دیابتی
راه های درمان زخم پای دیابتی
تخلیه فشار تخلیه فشار بر زخم , که معمولا ً تخلیه نامیده می‌شود , باید همواره بخشی از برنامه درمان زخم کف پایی باشد . همانطور که قبلا ً بحث شد , در نواحی با فشار بالا از پای دیوانه رخ می‌دهد . روشهای زیادی برای کاهش فشار پا با موفقیت متغیر استفاده شده‌است . رایج‌ترین روش‌ها عبارتند از ریخته‌گری کامل تماسی , نیمه کفش , روروئک های کوتاه و پوشش‌های کف دست .
تزریق کل تماس به عنوان موثرترین روش برای تخلیه زخم پای دیابتی در نظر گرفته شد . این روش درمانی شامل استفاده از قالب گچ که به خوبی شکل می‌گیرد و منجر به توزیع فشار یک‌سان برای کل اندام می‌شود . این روش به بیمار امکان حرکت در حین درمان زخم پای دیابتی را می‌دهد و در کنترل ادم که با اختلال ترمیم ارتباط دارد , کمک‌کننده است . این برنامه زمانی موفق است که به درستی اعمال شود و حداقل هفته‌ای تغییر کند . یکی از عواملی که به موفقیت آن‌ها کمک می‌کند ناتوانی بیمار در حذف به آسانی است . معایب عبارتند از : مهارت و زمان مورد نیاز برای کاربرد , امکان ضایعات پوستی ثانویه به علت سوزش و ناتوانی در ارزیابی روزانه زخم . بوت استرپ یک روش جایگزین برای تکنیک قالب‌گیری تماسی کلی است که از یک بوت آهنی خوب ساخته شده‌است که در قوزک پا بریده می‌شود و به گونه‌ای طراحی می‌شود که با قطع کردن مهره‌ها روی پشت گردن جدا شود . پنجره‌ها در زیر زخم برش داده می‌شوند , و پوتین برای افزایش تحرک و حفاظت از زخم از هرگونه فشاری پوشیده شده‌است .
با توجه به معایب مهم مرتبط با طرح کلی تماس , تعداد کمی از متخصصین بالینی از این تکنیک استفاده می‌کنند . دستگاه‌های موجود در دسترس , مانند نیمه کفش و پای کوتاه , معمولا ً استفاده می‌شوند . هر دو دستگاه نسبتا ً ارزان , قابل‌استفاده و آسان توسط بیمار هستند . با این حال , کاهش فشار در مقایسه با ریخته‌گری کامل تماسی کم‌تر است و انطباق بیمار نمی‌تواند تضمین شود چون دستگاه‌ها قابل جدا شدنی هستند . پوشش‌های کف و پوشش‌های کف تطابقی , وسایل تخلیه تطابقی را با یک دیافراگم بر روی زخم ایجاد می‌کنند که باعث تسکین فشار سفارشی می‌شود . این لایه به طور کلی با نوار یا سیمان لاستیکی که مستقیما ً به پوست بیمار اعمال می‌شود , متصل می‌شود , که مانع مهاجرت پد می‌شود و میزان انطباق بیمار را تضمین می‌کند . مراقبت زخم و ارزیابی زخم را می‌توان از طریق دیافراگم انجام داد ( شکل ۵ - 8 ) . کف دست شویی اغلب همراه با یک کفش یا نیم کفش جراحی استفاده می‌شود و باید هر روز برای اطمینان از درستی لباس تعویض شود . پوشش‌های کف پا در ترکیب با کفش یا نیمه کفش در مقایسه با یک پای کوتاه و یا نیمه کفش , در کاهش فشار موثر بودند . بدون توجه به تکنیک مورد استفاده در تخلیه , بیماران مبتلا به زخم پای دیابتی باید به منظور کاهش فعالیت روزانه خود تا زمان التیام زخم توصیه شوند . بیماران معمولا ً در تماس کلی کم‌تر فعال هستند تا در کفش التیام , که احتمالا ً به دلیل وزن و وزن دستگاه تناسلی است . افزایش فعالیت منجر به تاخیر یا جلوگیری از التیام زخم می‌شود .
